لحظه ها،تنها لحظه هاست که در خاطر می ماند.تمام بودن ما برای این لحظه هاست.لحظه هایی که خنده حتی مجال نفس کشیدن را هم ازما میگیرد و لحظه هایی که گریه به سراغمان می اید  و قطره های اشک به داد صورت گردگرفتمان می رسند.و چه درخششی دارند ‌،چشمان بعد از باران!  ان لحظه ها که ناگاه می اموزیم بر باهای خود اعتماد کنیم و دست از دیوار بر داریم و فقط دست در دست کسی بگذاریم که دوستش داریم.